części praktycznej w zakładach pod nadzorem doświadczonych mistrzów z dziedziny optyki lub mechaniki precyzyjnej. Po zakończeniu nauki i pomyślnym zdaniu końcowego egzaminu uczeń otrzymywał świadectwo rzemieślnika.<br>Ten system szkolenia funkcjonował do 1936 r., w którym to roku zorganizowano własne warsztaty szkolne.<br>Szkolono w nich robotników według własnych programów nauczania, a w efekcie zapewniano dopływ wysoko kwalifikowanych robotników w latach największego na nich zapotrzebowania.<br>Personel inżynierski stanowili głównie absolwenci Politechniki Warszawskiej. Dwóch z nich, inż. T. Malinowskiego i inż. Jana Matysiaka, po kilkuletniej pracy w zakładach, delegowano do paryskiego Instytutu Optyki funkcjonującym przy Sorbonie (Ecole Superieure d'Optique), który obaj ukończyli z wyróżnieniami.<br><br>&lt;tit&gt;Władze