żon odchodzi, zabierając dzieci. Nie odwiedzają w szpitalu, wymeldowują z domu. Choroba psychiczna wypala zarówno psychikę jak i otoczenie.<br>Szpitale psychiatryczne tym między innymi różnią się od pozostałych, że nie ma tu codziennych pielgrzymek z domowymi rosołkami w termosach i torbami cytrusów. Odwrotnie - zdarza się, że ktoś z rodziny, obecny w porze posiłku, pyta, czy też mógłby zjeść. Część pacjentów (jeden na pięciu) przebywa w szpitalach dłużej niż pięć lat nie ze wskazań zdrowotnych, tylko dlatego, że nie mają dokąd wrócić. Choroba i długotrwała izolacja osłabiły lub wręcz odebrały im zdolność do samodzielnego życia.<br>Dlatego psychiatrzy kładą tak wielki nacisk na potrzebę