porównaniu z wielotysięczną rzeszą bezbronnych więźniów. Sposób sprawowania władzy stwarzał jednak poczucie, że byli obecni wszędzie i niezależnie od tego panowali nad wszystkimi.<br>Dla więźnia nowo przybyłego i dla więźnia, który na skutek różnych okoliczności nie uruchomił w sobie mechanizmów obrony i nie włączył się w system zbiorowego oporu, wszyscy w równym stopniu stanowili źródło zagrożenia. Dla więźniów względnie przystosowanych, włączonych w system obozowej obrony i informacji, dzielili się na określone kategorie.<br>Niezależnie od tego, jakie indywidualne cechy charakteryzowały płatnych reprezentantów obozowej władzy, wszyscy - choć w różnym stopniu - uczestniczyli w zbrodniach systematycznie popełnianych na więźniach. Każdy człowiek, który został zgładzony w Oświęcimiu, jest