uprawiałaby wówczas szkodnictwo, polegające na mnożeniu osób skazanych na udręki wegetacji nieludzkiej oraz na sztucznym przedłużaniu cierpień fizycznych i moralnych osób niezdolnych do życia (samodzielnego).<br>Na odwrót: tam gdzie nie można z całą pewnością ani zdrowia, ani jako takiego życia uratować, tam działanie na rzecz śmierci wolnej od cierpień pozostaje w zgodzie z pożytkiem chorego, interesem społeczeństwa dbałego o jakość życia i duchem zobowiązania, które składa każdy lekarz, rozpoczynając praktykę zawodową, przy czym rozróżnianie między eutanazją aktywną i eutanazją bierną (powstrzymaniem się od dalszego przedłużania życia) jest wobec udręk chorego nieistotne, wobec wrażliwego sumienia obłudne, a wobec technicznych możliwości medycyny - coraz mniej