inną technikę aktorską, inny sposób pracy, inny świat.<br>Wydawało mi się, że będzie jak w teatrze: reżyser przekazuje aktorowi sugestie, jak ma się poruszać, zachowywać, grać. Okazało się, że jest zupełnie inaczej: trzeba błyskawicznie zaproponować postać, a potem o nią walczyć, bo w ekipie każdy broni swego. Na nauki czy wahania po prostu nie ma czasu, reżyser powie jedynie, czy mu się podoba czy nie. A jeżeli nie - zmieni aktora albo wytnie scenę lub całą rolę.<br>Wyrobiłam sobie pewne wyobrażenie o postaci, słuchając, co Wajda mówi o swoim stosunku do historii, polityki, władzy. Pomógł mi bardzo dwiema konkretnymi uwagami. Pierwsza - to