wydane, ruch zbrojny dogorywał. Najaktywniejszy, patriotyczny i uświadomiony element chłopski wziął udział w ostatniej walce, wyginął lub poszedł na zesłanie. Reszta zwracała się ku władzom carskim, z myślą o wykorzystaniu ukazów albo i o rozszerzeniu ich zakresu. W tej sytuacji nie było możliwe wznowienie wojny partyzanckiej.<br>Gen. Bosak opuścił pole walki w końcu kwietnia 1864 r. Mniejsze oddziałki tułały się po kraju jeszcze w ciągu lata. Aż do późnej jesieni utrzymał się na Podlasiu oddziałek księdza Stanisława Brzóski, złożony przeważnie z chłopów. Sam Brzóska nie zgodził się opuścić kraju; ludność wiejska ukrywała go aż do kwietnia 1865 r., kiedy to dostał