polityki makroekonomicznej (Filipiny lub Argentyna w 1994 r.). Powodem wzrostu ryzyka kryzysu walutowego w Polsce jest nie tylko pogłębiający się deficyt na rachunku obrotów bieżących. Równie ważna przyczyna to szybkie zwiększanie się krótkoterminowego długu zagranicznego. Według danych Banku Rozliczeń Międzynarodowych, wartość kredytów krótkoterminowych udzielonych polskim przedsiębiorstwom przez zagraniczne banki i wartość inwestycji tych banków w krótkoterminowe instrumenty dłużne stanowi łącznie równowartość 30 proc. rezerw dewizowych NBP. Z jednej strony, jest to poziom bezpieczny - dwukrotnie niższy niż w Czechach i na Węgrzech i dziesięciokrotnie niższy niż w Rosji przed kryzysem w 1998 r. Z drugiej strony, Polska jest jedynym krajem w grupie