w późniejszym okresie zajmowali się także wyrobem kafli. Lepione ręcznie i wypalane na czarno pierwsze garnki były wprawdzie prymitywne lecz bardzo praktyczne, stąd też dla ówczesnego człowieka szybko stały się wprost niezbędne. Przełom w jakości wyrobów nastąpił z chwilą zastosowania koła garncarskiego, umożliwiającego szybką produkcję lepszej jakości, ozdobniejszych naczyń. Dogodne warunki dla rozwoju garncarstwa sprawiły, że w XII i XIII wieku w Jarosławiu w zawodzie garncarskim występowała już konkurencja rynkowa, o czym świadczy cechowanie wyrobów przez poszczególnych mistrzów znakami umownymi (np. koło w kwadracie, złamany krzyż, itp.). W XVI wieku jarosławski cech garncarski musiał już być bardzo znaczny gdyż posiadał własną