trzyletnią panienkę, w takiej samej pikasowatej sukieneczce jak mama, biegającą tu nad stawem i w zaciśniętej piąstce przynoszącą mamie zerwane na łące kwiaty.<br>W końcu to ona się popłakała, ale dopiero kiedy powiedziałem:<br>- To najwspanialsze, co mogłem usłyszeć. Teraz kocham cię dwa razy bardziej i o połowę mniej. Bo kocham was obie i ciebie za dwie osoby. <br>- Wierzysz, że będzie dziewczynka?<br>- No a co, wiadomo!<br>Na kolacji u ciotki postanowiliśmy o powrocie do Warszawy i jeszcze w tym samym tygodniu pojawiliśmy się z tą nowiną u mojej mamy. Wieczór też był gorący, a na naszym poddaszu upał był niesamowity, mimo stale zaciągniętych