Przed wiekami... Chce pan dowodów?<br>Sąsiad Mocka, myśląc, że mówca zwraca się do niego, podskoczył radośnie i zakrzyknął:<br>- Tak, tak! Chcę dowodów!<br>- Siadaj! Ciszej! Znamy te dowody! Są niepodważalne! - rozwrzeszczał się tłum.<br>Von Orloff milczał. Przerwa w wykładzie podziałała na słuchaczy dyscyplinująco.<br>- Jest dla nas jednak ratunek - ukryte pod szorstkimi wąsami usta rozciągały się w szerokim uśmiechu. - Przychodzi do nas święty mąż... On nas zbawi... To nie jestem ja, ja jestem tylko jego prorokiem, ja głoszę jego przyjście i pogrzeb świata, i grób wieczny świata, sepulchrum mundi... Ja nie jestem godzien zawiązać mu rzemyka u sandałów... On uratuje wszystkich i weźmie