jego oko łypało wrogością. Zapewne podczas otwarcia drzwi mauzoleum straszliwie zwymyślał chłopców, bo trójka moich przyjaciół czym prędzej umknęła do wartburga doktora. Fryderyk również stracił swój pogodny nastrój, a Zenobia przypominała rozgniewaną osę.<br>- A pan? Nie raczył pan nawet przyjść mnie uwolnić! - huknął na mnie prezes.<br>Bezceremonialnie usadowił się w wehikule na miejscu zajmowanym dotąd przez Hildę. Niemka usiadła więc na tylnym miejscu, razem z Kasią i Sebastianem.<br>Nie otrzymał ode mnie odpowiedzi, co jeszcze bardziej go rozsierdziło.<br>- Mam już dosyć tej podróży - powiedział z gniewem. Zrzekam się funkcji prezesa. Jutro wracam do Jasienia i na własną rękę zajmę się poszukiwaniami