jest jednolitość wyrazowa całej kompozycji ­ zwłaszcza nieoperowanie silnymi kontrastami oraz brak (częstszych) powtórzeń tekstowych, co wpływa na płynność przebiegu. Ten typ koncepcji w postaci niejako modelowej reprezentuje Msza (1987/92) Meyera. Jest ona integrowana wewnętrznie, np. &lt;name type="tit"&gt;Kyrie&lt;/&gt; ­ kategorią modyfikacji &lt;gap&gt; i korespondencji &lt;gap&gt;. Kategoria modyfikacji występuje w Gloria, w wyborze rzadko integrowanych wersów ­ &lt;foreign lang="lat"&gt;Et in terra pax Tu solus Altissimus&lt;/&gt;; natomiast w Credo, w wersach &lt;foreign lang="lat"&gt;Credo in unum Deum Et unam sanctam&lt;/&gt; (w początkowej fazie obu wersów) ­ kategoria niemal dodawania. Poszczególne części nie są integrowane zewnętrznie, cykl ten charakteryzuje wyjątkowo wyważony, jednorodny typ ekspresji.<br>Niewielki stopień integracji materiałowej charakteryzuje koncepcję formy Liturgia Sacra