pola, a nad nimi tańczyła dusza tej ziemi, wiecznie młodej, wiecznie rodzącej rozmaitość i mnogość roślin, zwierząt i ludzi, którym nie brakowało chleba. Grał obietnice mojego dzieciństwa, które się właśnie kończyło. I młodości - która nigdy się nie zaczęła. Niewiele wyniosłam ze szkoły, ale koncert ten we mnie pozostał.<br><br>Gdy Niemcy weszli do Wiednia, ojciec chciał uciec do Paryża. Załatwił dla nas wszystko, co trzeba, ale mama nie chciała jechać. No i kto miał rację? - mówiła, gdy Niemcy zajęli Paryż. Potem ojciec chciał przenieść nas do Budapesztu, ale mama nie chciała bez babci, a babcia nie chciała bez pozostałych swych dzieci i