podłużną szczeliną na dwie części. Kształt tych złączonych połówek, zwanych aptychami, odpowiada dość ściśle kształtowi ujścia muszli. Ponieważ znane są znaleziska aptychów zakrywających ujścia muszli amonitów, od dawna przypisuje się im funkcję wieczka muszli. Osłaniały się zatem przed wrogami własną szczęką! Znajduje to pewne potwierdzenie w budowie aptychów. Podobnie jak wieczka niektórych ślimaków, aptychy bywały pokrywane od zewnątrz węglanem wapnia. Różnorodne kalcytowe okrywy aptychów zachowują się w stanie kopalnym nawet w takich skałach, w których aragonitowe muszle amonitów uległy rozpuszczeniu. Bardzo burzliwa ewolucja amonitów (por. ryc. 2.3, 2.4, 2.14, 9.9) zakończyła się ich wymarciem u schyłku kredy