niepostrzeżenie przeprawiać się pod rosyjskie garnizony, atakować je i wracać po akcji niewidzialni dla ścigających ich śmigłowców. Po wojnie Haqqani oddał przemienione w skaliste fortece jaskinie arabskim ochotnikom, bo poszukiwani listami gończymi w swoich krajach nie mieli dokąd wracać. W pieczarach w Dżawar Cheli, a także pod Chostem i Dżadżi wiedli więc żywot banitów i gotowali się do wojen, które zamierzali wywołać w swoich ojczyznach przeciwko własnym władcom, według nich skorumpowanym, zdradzieckim i bezbożnym. <br><br>Największą sławę przyniosło Haqqaniemu kilkumiesięczne oblężenie i podbój miasta Chost, opuszczonego już przez rosyjskie wojska i bronionego jedynie przez miejscowy garnizon armii rządowej. Uciekinierzy, którym udało się