siebie, o czym łatwo się przekonać, spoglądając nań przez lunetę). Dla Greków widoczna obecność Praesepe na niebie świadczyła o doskonałej pogodzie. Podobnie jak możliwość rozróżnienia w dyszlu Wielkiego Wozu dwóch bardzo blisko siebie leżących gwiazd: Mizara i Alkora (choć nazw tych greccy astronomowie nie znali; nadali je dopiero Arabowie w wiekach średnich). Mizar to jasna gwiazda w załamaniu dyszla, tuż nad nią świeci słabiutki Alkor. Kiedy Alkor znikał, znaczyło to, że pojawiły się cirrostratusy. W Sielankach Teokryt (III w. p.n.e.) wymienia oba zwiastuny pogody jednym tchem:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>Praesepe (M44, czyli 44 obiekt w katalogu mgławic, sporządzonym przez Charlesa Messiera pod koniec