metaforykę przestrzenną końcowej pointy ((...)) (dosłownie: "A kiedy wstąpię w niebo po raz trzeci, upadnę na zawsze, / Chybiając ziemi całkowicie") jako "A gdy poderwę się trzeci raz, zginę po wsze czasy / by już tylko na zawsze tęsknić za ziemią", zastępując nudziarsko-religijne sensy "wniebowstąpienia" i "upadku" czymś zupełnie innym, a z wielu znaczeń czasownika "to miss" wybierając akurat "tęsknić", które w towarzystwie przysłówka &lt;foreign&gt;"entirely"&lt;/&gt; ("całkowicie") występować nie może.<br>W wierszu Gwendolyn Brooks linijkę ((...)) przełóż, puszczając wodze nieposkromionej fantazji, jako "kolczyk udawania" - autorka w swoim tępym ograniczeniu miała na myśli zaledwie "rekwizyty i ozdóbki nie-samotności". Autorom trzeba bowiem doczepiać "kolczyki udawania" - gołym