ze sobą nawzajem w kwestiach światopoglądowych. Nie jest wreszcie - co trzeba szczególnie mocno podkreślić - fanaberią kilkunastu literatów, którzy równie dobrze mogliby publikować swoje utwory w sposób "normalny". Przeciwnie. Nie od rzeczy może będzie wspomnieć, że w trakcie zbierania materiałów do pierwszego numeru "ZAPISU", kiedy w sposób nieunikniony zaczęły się rozchodzić wieści o tej inicjatywie wydawniczej, niektórzy spośród nas wzywani byli na rozmowy przez odpowiedzialnych za politykę kulturalną wyższych urzędników. Gdy działacze ci żądali od nas odstąpienia od naszej inicjatywy, mieliśmy tylko jedną, dość chyba naturalną i logiczną odpowiedź: "ZAPIS" nie musi powstawać, jeśli zawarte w nim materiały zostaną opublikowane w oficjalnie