Typ tekstu: Książka
Autor: Kabatc Eugeniusz
Tytuł: Vinum sacrum et profanum
Rok: 2003
słodkie (od 15 w górę). W zależności od kwasowości będziemy je nazywać: mdłe, nijakie, płaskie, świeże, żywe, kwaskowate, kwaśne, cierpkie. Ich cechy zapachowe pozwolą użyć przymiotników trochę zaskakujących, jakby z innego pola: owocowe, ziołowe, kwietne, leśne, drewniane, karmelowe, żywiczne. Prócz cech określanych w znacznej mierze uznaniowo są niektóre podstawowe, dzielące wina na rodzaje wyraźnie różne, ot, choćby na spokojne, musujące, specjalne. Albo, w zależności od koloru, na czerwone, różowe i białe; przy czym każdy z tych głównych kolorów ma jeszcze swoje odmiany, odcienie, jak - czerwony: rubinowy, koralowy, czereśniowy, granatu;- różowy: jasno i ciemnoróżowy; - biały: żółty, złocisty, zielonkawy, bursztynowy, słomkowy, a także
słodkie (od 15 w górę). W zależności od kwasowości będziemy je nazywać: mdłe, nijakie, płaskie, świeże, żywe, kwaskowate, kwaśne, cierpkie. Ich cechy zapachowe pozwolą użyć przymiotników trochę zaskakujących, jakby z innego pola: owocowe, ziołowe, kwietne, leśne, drewniane, karmelowe, żywiczne. Prócz cech określanych w znacznej mierze uznaniowo są niektóre podstawowe, dzielące wina na rodzaje wyraźnie różne, ot, choćby na spokojne, musujące, specjalne. Albo, w zależności od koloru, na czerwone, różowe i białe; przy czym każdy z tych głównych kolorów ma jeszcze swoje odmiany, odcienie, jak - czerwony: rubinowy, koralowy, czereśniowy, granatu;- różowy: jasno i ciemnoróżowy; - biały: żółty, złocisty, zielonkawy, bursztynowy, słomkowy, a także
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego