podstawowych sposobów tworzenia symbolu wizualnego: <br>- wyizolowania przedmiotu lub detalu; <br>- określenia szczególnej konfiguracji znaków ikonicznych;<br>&lt;page nr=61&gt;<br>- deformacji poszczególnych znaków ikonicznych; <br>- identyfikacji komunikatu związanej ze zmianą konotacji znaku. <br>Izolowanie przedmiotu związane jest z oddzieleniem go od naturalnego kontekstu, w jakim występuje w polu percepcji. Określenie konfiguracji znaków wiąże się z umieszczeniem elementów kodu wizualnego w systemie relacji wobec innych elementów warstwy wizualnej, opierającym się na związkach kontrastu, analogii lub przyczynowości. Interpretacja znaczenia danego elementu wynika więc także ze związku między nim a pozostałymi elementami przekazu. Pozwala ona na określenie zakresu interpretacji warstwy wizualnej wiadomości na poziomie symbolicznym. Możliwości kombinacji elementów kodu wizualnego, potencjalnie istotnych