to brać w posiadanie siebie..." W ten sposób odsłania się nowa prawda o wolności. Wolność nie jest tutaj anarchią, lecz odpowiedzią na anarchię. Swą akceptacją wnosi ona w życie człowieka jakiś ład. Myśl o "braniu w posiadanie siebie" zakłada, że w człowieku toczy się walka między przeciwnymi sobie siłami. Wolność wkracza w tę walkę jako "moja moc", ta moc, która "w imię osobistego szczęścia i honoru" przywraca utraconą harmonię. Intencją aktu wolności nie jestem ja sam. Jego intencja kieruje się zazwyczaj na świat zewnętrzny, a dopiero na marginesie tego zwrotu ku światu dopełnia się porządkowanie własnego wnętrza. Mój ład wewnętrzny jest