charakter normatywny. Nauczyciel języka polskiego, ustalając cele edukacji szkolnej, szuka różnych wykładni programowych. Uwzględnia zatem wiedzę wyniesioną ze studiów, uogólnienia monografii naukowych, tezy podręczników oraz wskazówki metodyczne nadzoru pedagogicznego, w mniejszym stopniu ustalenia olimpijskie. Matura jako bodziec urzędowy, z sankcją kontrolną, musi ciążyć na świadomości polonisty. Za późno narzekać na własną nieroztropność, gdy źle się poinstruowało młodzież przed pięciogodzinną próbą pisemną. Stąd celowe ustawianie się na linii, o tyle ułatwione, iż Halina Parnowska skrupulatnie zestawiła i wydała w osobnej książce 898 tematów maturalnych w latach 1965-1975.&lt;/&gt;<br> Czy istnieje zgoda między dyrektywami interpretacyjnymi literatury, ustalonymi przez literaturoznawców i metodyków, a propozycjami