insynuacje, wyzwiska i niesmaczne aluzje ad personam.<br> Kolejna, bardzo liczna grupa utworów z lat 1832-1856, a mianowicie okolicznościowe wiersze do znajomych, przyjaciół i rodziny, jest ogromnie zróżnicowana, zarówno pod względem wartości artystycznej, jak tematyki, objętości, tonu i charakteru poszczególnych liryków. Znaleźć tu można pisane przez Koźmiana dla jego nieletnich wnucząt rymowane życzenia, które dzieci miały deklamować z okazji imienin babci lub na przywitanie miłego gościa &#150; Franciszka Morawskiego; życzenia układane przez poetę dla różnych członków rodziny we własnym imieniu (na przykład Do Aleksandra, synowca, na imieniny po ożenieniu); wierszowane toasty i pozdrowienia kierowane do sąsiadów (Toast na imieniny pana Pawła