wyjaśnić, dlaczego w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych istnieją czytelnicy (a najwidoczniej istnieją, bo gdyby ich nie było, utwór nie znalazłby wydawcy), którzy skłonni są przeczytać na przykład wczesne opowiadanie Christy Wolf Wtorek, 27 września i nie uznać go za tekst całkowicie ośmieszający oraz kompromitujący autorkę. Sięgając po ten przykład, nie popełniam wobec pisarki żadnej krytycznej nielojalności: nie ma tu mowy o włamywaniu się jej do szuflad albo grzebaniu w jej koszu na śmieci. Opowiadanie ona sama uznała widać za reprezentacyjne wobec jej twórczości, skoro włączyła je do obecnie wydanego zbioru What Remains (nie dodając pod tekstem nawet daty, która stanowiłaby przynajmniej pośredni