mające zjednać Polaków i ułatwić normalizację, budziły niechętne komentarze. O amnestii, której towarzyszyły wciąż nowe aresztowania mające na celu likwidację podziemia, mówiono, że "&lt;q&gt;zmierza chyba do przygotowania miejsc dla ofiar nowych&lt;/&gt;", o darach - że książę ofiarowuje to, co nie jest jego własnością, a przy okazji przypomniano, że ponad 100 tysięcy woluminów cennego polskiego księgozbioru po powstaniu listopadowym przewieziono do Petersburga.<br>Tak więc "dobroczynne i zbawienne środki" nie zdobywały wcale uczuć Polaków; swym uczuciom dawali oni natomiast wyraz, który był znowu wyzwaniem dla rządu - w manifestacji z okazji rocznicy Unii Lubelskiej, 12 sierpnia znów na jeden dzień zdjęto żałobę. W oknach pojawiły