minami, wpatrzeni w podłogę. Izba pomalowana była na biało, a większość miejsca zajęta była przez blaszane prycze ustawione piętrowo. Obok wozów stały blaszane szafki. Niestety okazało się, że jedna szafka przysługuje na dwóch żołnierzy i nie mogą się w niej znajdować żadne cywilne rzeczy. Miałem jednak trochę szczęścia. Zająłem ostatni wóz na parterze, osoby które przyszły po mnie lub następnego dnia miały już tylko łóżka na gałęzi. Zamieniłem z nowymi kolegami kilka zdań i podobnie jak oni usiadłem na drewnianym stołku i rozmyślałem wpatrując się w podłogę. Po jakimś czasie zebrano nas wszystkich i zaprowadzono na kolacje. Składała się z chleba