pierwszego, w 1871 roku), Otto von Bismarck, znany był ze swojej słabości do szampana. Mocniejszymi napojami też zresztą nie gardził. Po swoim największym sukcesie, sklejeniu państewek niemieckich w jedno cesarstwo, mógł już bez reszty poświęcić się swojemu hobby -dworskiemu życiu, umilanemu intrygami snutymi w oparach dymu cygarowego. Pomysłowość kanclerza była wprost proporcjonalna do liczby wypitych butelek szampana. Niestety, szampan w którymś momencie uderzył mu poważnie do głowy, czego skutkiem była zapaść. Bismarck z tego wyszedł, ale nawet na łożu śmierci nie wierzył w zgubne skutki picia wódki i jej pochodnych. Niedługo przed zejściem do lepszego świata wyśmiał wywody medyka na temat rujnującego