sum pieniężnych. Wartość nominalną tych wypłat lub zarachowanych zobowiązań przyjmuje się w rachunku kosztów jako wielkość prawidłową po skonfrontowaniu z cennikami, taryfami, wezwaniami do zapłaty oraz po stwierdzeniu wykonania i przyjęcia danej pracy, usługi itp.<br>Wyłącznie w postaci pieniężnej występują także odpisy na fundusze specjalne, rezerwy, narzuty itp. Kwoty te wprowadza się do ewidencji kosztów na podstawie uchwał walnych zgromadzeń (np. członków spółdzielni, akcjonariuszy), umów spółek, odgórnie ustalonych przez centralne ogniwa zarządzające lub przyjętych wewnątrz przedsiębiorstwa. Podstawami ustalania tych kwot są najczęściej stawki procentowe, liczone w stosunku do sumy kosztów, obrotu w sprzedaży, kwoty wynagrodzeń pracowniczych, ustaleń kwotowych w umowach wielostronnych itp