jaką jest strojenie fletu - potem pieśniarzowi towarzyszy gra na instrumencie.<br>Tego rodzaju dyskretne a istotne wskazówki inscenizacyjne zawarte w dziele, które nie mogło przecież liczyć na rychłe wystawienie, świadczą o świetnej teatralnej wyobraźni i o wyczuciu potrzeb sceny przez Mickiewicza-dramaturga.<br>W akcie I Konfederatów barskich zupełnie inaczej. Mało jest wskazówek. A te, które się pojawiają, są jakby zaprzeczeniem teatralności, nadają zachowaniom charakter statyczny. Osoby stoją lub siedzą w grupach, wszyscy mają "mówić półgłosem" (!) - takie ustawienie sceny początkowej sprawia, że akcja nie przyciągnie uwagi widzów, to zadanie wyraźnie miało przypaść dialogowi. Tylko słowo miało tu grać, inne elementy widowiska zostały przez