może!...''<br><br>A Bóg otchłań do niego przybliżył mogilną,<br>Aby ciału ułatwić śmierć już bardzo pilną.<br><br>I biedne, przez dziewczynę nie poznane ciało,<br>Poszeptawszy swe imię, w otchłań się przelało.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;POETA&lt;/&gt;<br><br>Zaroiło się w sadach od tęcz i zawieruch -<br>Z drogi! - Idzie poeta - niebieski wycieruch!<br>Zbój obłoczny, co z światem jest - wspak i na noże!<br>Baczność! - Nic się przed takim uchronić nie może!<br>Słońce - w cebrze, dal - w szybie, świt - w studni, a zwłaszcza<br>Wszelkie dziwy zza jarów - prawem snu<br> przywłaszcza.<br>Rad Boga między żuki wmodlić - do zielnika,<br>Gdzie się z listem miłosnym sam jelonek styka!...<br>Świetniejąc łachmanami - tym żwawszy, im golszy