doczesnej pozycji w społeczeństwie. Nie wolno mu zabiegać o czysto ludzkie zabezpieczenie przy pomocy czynnika władzy. Nie wolno narzucać swojego stanowiska. Owszem, trzeba cieszyć się z tego, gdy wzrasta społeczny wpływ i prestiż Kościoła. Dążeniu temu towarzyszyć musi jednak nieustannie świadomość, że wpływ ten jest głęboki wówczas, gdy potrafi on wstępować w ślady Chrystusa uniżonego. Nic nie usprawiedliwia arogancji i zadufania ludzi Kościoła. Zabezpieczeniem przed arogancją i pychą jest autentyczna pokora, wyrozumiałość i świadomość własnych niedostatków. Gdzie zawodzi ludzka słabość, tam może objawić się wtedy moc Bożego Ducha: "Nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was" (Mt