ucho. Paweł ocknął się z chwilowego zamroczenia, wreszcie zaczął mówić głosem przerywanym, ledwie dosłyszalnym w poświstach zamieci:<br>- Zamarzniemy tu... Pomóż mi wstać...<br>- Pytam o Klarę! Mów!<br>- Racja... Powiem... Klara ma ogon... Rozumiesz? To nie jest prawdziwy ogon... To takie przedłużenie kręgosłupa... Dwa czy trzy sterczące kręgi... Nie potrafię ci opisać wstrętu... Można się wyrzygać... Pomóż mi wstać...<br>Wziąłem go na plecy i zaniosłem pod drzwi bloku. Na mnie czekał już przekupiony przez organizację blokowy. Zbliżał się koniec wojny i wielu spośród dotychczasowych naszych dręczycieli zaczęło się bać o własną skórę, Wsunął mi w rękę kawałek kiełbasy:<br>- To od mecenasa. A to