Tego fotograficznego samoograniczenia nie narzucał sobie Janusz Anderman, wybitny prozaik pokolenia "nowofalowego". Jego obydwa tomy z tego czasu (Bez tchu 1983, Kraj świata 1988) nie pomijają wielkich wstrząsów lat osiemdziesiątych, spięć i demonstracji, lecz w swej niecierpliwości ich dramat przedstawiają dość osobliwie. Zwłaszcza w &lt;name type="tit"&gt;Kraju świata&lt;/&gt; dostrzega się go w niewspółmierności między dynamiką historii a biernością i zobojętnieniem tłumów.<br>W literaturze lat osiemdziesiątych podskórnie toczy się spór o lata 1980-1981 - okres &lt;name type="org"&gt;"Solidarności"&lt;/&gt; i o stan wojenny. Literatura