nieposzlakowanej opinii było wydarzenie sprzed 50 lat. Karol Głogowski jako 21-letni student prawa pracował wówczas w pewnej łódzkiej fabryce. Przyłapał jej dyrektora na kradzieży, ogłosił to publicznie na zebraniu załogi, sprawa dotarła do UB. Dyrektora wywalono, a do Głogowskiego zgłosił się funkcjonariusz z podziękowaniem za obywatelską postawę. - Podpisałem mu wtedy zobowiązanie, że gdybym wykrył kolejne kradzieże, poinformuję - mówi Karol Głogowski. - Byłem młody, niedoświadczony, uważałem, że informowanie o złodziejach nie jest naganne.<br><br>Ale nigdy żadnej informacji nie przekazał, z fabryki go niebawem zwolniono, skończył studia, został adwokatem, a w latach 60. podjął działalność opozycyjną. W ustawie o IPN jest zapisane, że