jeziora, do złudzenia przypomina otoczony falami młodych zbóż ogród wczesną wiosną, kiedy grzędy są jeszcze wyraźnie nakreślone i nie pokryte porostem warzyw. Domy wydobytego z ziemi miasta są jak staranne zagony, ulice jak ścieżki.<br>Na plażach wyklepują dzieci z piasku podobne budowle i uczyniwszy swoje dzieło, nie umieją wybrać. Jedno wtyka sosnowe kijki i powiada: - To jest ogród. - Drugie je wyrywa i zaprzecza: - To jest miasto.<br>Dlatego zapewne, ponieważ marzenie o mieście doskonałym i marzenie o szczęśliwych ogrodach towarzyszy ludzkości od jej najdawniejszego dzieciństwa. Chociaż na ruinach miast rzadko kiedy zakwitają piękne ogrody, bo ruina co najwyżej przyjmuje zasiew brzozy, to