uzależniła swą zgodę na wybór Aleksandra od zatwierdzenia praw dających jej znaczną przewagę w państwie. W 1501 r. Aleksander wydał więc przywilej mielnicki. Na jego mocy władzę w państwie miał przejąć senat wykształcony z rady królewskiej, a monarcha tracił uprawnienia mianowania senatorów, którzy mogli dojść do owej godności obejmując kolejno wyższe urzędy. "Lepiej być poddanym radzie ludzi roztropnych i prawych niż dowolności i namiętności panującego, a póki senat swą powagą rozstrzyga i stanowi, póty państwo w sile swojej się utrzymuje" - czytamy w dokumencie.<br><br>Akt mielnicki dotyczył także unii Polski z Litwą - w obu krajach ustanawiał wspólnego i wspólnie wybieranego króla, znosząc