nastawieniu. Chciano opisać podziemny świat, tak jak opisano już szczyty, turnie, żleby i przełęcze. J.G. Pawlikowski, zdobywca Mnicha, w 1887r. opublikował wyniki swych badań w artykule "Podziemne Kościeliska", dając początek systematycznemu opisowi tatrzańskich jaskiń. Jego dzieło kontynuowali: M. Zaruski, Stefan i Tadeusz Zwolińscy, a wreszcie Kazimierz Kowalski, autor monumentalnego wydawnictwa "Jaskinie Polski".<br>Trudno jednoznacznie powiedzieć, kiedy narodziło się polskie taternictwo jaskiniowe. Elementy sportowe można przecież dostrzec już u XIX-wiecznych podróżników, a na pewno u grotołazów i speleologów skupionych w dwudziestoleciu międzywojennym wokół braci Zwolińskich. Faktem jest jednak bezspornym, że dopiero w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych nastąpił dynamiczny rozwój tej