podstawowy wobec absencji i innych zachowań pracownika w miejscu pracy. Przystosowanie w środowisku pracy jest procesem, w którym jednostka ludzka nabywa zdolności oraz intencjonalnej gotowości do pełnienia ról przypadających jej w udziale ze względu na pozycje zajmowane przez nią w społecznym procesie pracy. Przy tym "zdolność" oznacza tu: a) psychofizyczną wydolność do pełnienia zadań powierzonych pracownikowi ( czyli zdrowie w wąskim jego rozumieniu); b) nabywanie umiejętności, niezbędne do spełnienia tychże zadań. Natomiast "gotowość" do pełnienia zadanych ról jest intencjonalnym momentem decydującym o włączeniu się pracownika do pozytywnej działalności na rzecz zakładu pracy. <br> Łatwo zauważyć, że taka koncepcja przystosowania posiada orientację teleologiczną, ponieważ