w polski grunt!<br> W pył stare mszały! Za sztandar jedyny<br> pięść wypalona z niewolniczej gliny<br> i w pychę panów zabita, jak szpunt! <br>Milknie. Jeszcze słychać jego oddech zmęczony.<br>BIAŁA SPIKERKA patrzy na Poetę, po czym do SZAREJ<br>SPIKERKI Ziu-taaa? Czy kanarek może śpiewać "Międzynarodówkę"?<br>Na miejscu SZAREJ SPIKERKI światło wyjawi MATKĘ,<br>która niepostrzeżenie zajęła to miejsce.<br>MATKA wzburzona<br> Kiedy od lasów ogień,<br> jemu orłem być!<br> Na czele burzy skrzydłem tkwić!<br> Wie Pani... On dla żywych niesie słowo<br> nad ojczyzny krwawą głową... &lt;page nr=192&gt;<br><br><br><br>Muzyka rewolucyjna za tło; światło jaskrawe powoli gasnące.<br>GŁOS SŁOWACKIEGO z głośników<br> W pył, co zmurszałe! Niech z krwawej