pod zaborem niemiecko-pruskim, przypisuje, jak już wspomnieliśmy, naturalnemu procesowi integracji większości funkcjonariuszy partyjnych i związkowych młodego pokolenia z życiem narodowym Rzeszy, przy czym źródeł tego zjawiska szuka w prawie psychologii mas społeczeństwa burżuazyjnego, które kieruje ich dążeniem do udziału w życiu narodowym tego społeczeństwa, lub też odwrotnie - strachem przed wykluczeniem ich z danego społeczeństwa <page nr= 196>. Autor przyjmuje więc jako przyczynę jeden ze skutków znacznie szerszego procesu, jakim była stopniowa rezygnacja tej potężnej armii płatnych, wygodnie urządzonych przy legalnym ruchu robotniczym działaczy z rewolucyjnych założeń marksizmu. Założenia te - wbrew sugestiom Wehlera - nie wymagały od socjaldemokracji, by w ciągu dwudziestolecia poprzedzającego I wojnę