wolnym pod względem religijnym. Nie można utożsamiać świeckości państwa z zakazem bycia religijnym. Państwo powinno stać na straży wyboru bycia religijnym lub niereligijnym. To, co się stało we &lt;name type="place"&gt;Francji&lt;/&gt;, jest wyrazem bardzo niepokojącej tendencji w &lt;name type="place"&gt;Europie&lt;/&gt; do pomijania społecznego wymiaru religii. Dyskusja przeniosła się już do &lt;name type="place"&gt;Niemiec&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Belgii&lt;/&gt;, nie jest wykluczone, że rozpocznie się i u nas.&lt;/&gt;<br>&lt;au&gt;E.CZ.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br>&lt;tit&gt;&lt;name type="person"&gt;Bernard Guetta&lt;/&gt;, komentator tygodnika &lt;name type="tit"&gt;"L'Express"&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;Ustawa o laickości jest Francji bardzo potrzebna. Oto moje cztery argumenty "za":<br>1. Istnieją dziś dwa sposoby pojmowania i przeżywania islamu. Pierwszy z nich zakłada potrzebę wyzwolenia się z archaizmu tradycji bez zrywania z religią. Drugi sposób