chyba nie potrafił zdradzić, może nawet przed sobą. A przecież gdzieś w środku tliła się rzetelna dusza stworzona do autentycznych i głębokich przeżyć. Mocno<br> &lt;page nr=136&gt;<br> w to wierzę - był chłopcem mrocznym, był małym rycerzem... Więc potem w swoim śmierdzącym i biednym pokoju brał na przykład jakąś książkę, ale myślę, że czytanie wylewało mu się przez jakąś niezatkaną, jakąś niezatykalną dziurę... gdzieś w kącie znalazł mojego Winnetou i przeczytał po raz drugi... Na przykład! O mój Boże - przecież tylko na przykład! Mogę coś takiego zobaczyć! Przecież to życie składam z samych przeczuć i insynuacji, mam tylko do dyspozycji skrawek prawdziwej przestrzeni, jak ten