i starszeństwa. Na czele tej listy znajdował się generał major Villaroel, który miał podstawy, by spodziewać się awansu na Commandante en Jefe.<br>Na ostatnim, siódmym miejscu figurował generał Ricardo Izurieta Caffarena, znacznie młodszy wiekiem i stopniem od pozostałych sześciu, których Pinochet umieścił wyżej na liście. Decyzja prezydenta Eduardo Freia była wymowna - nowym dowódcą naczelnym został generał Izurieta, ostatni na liście faworytów generała Pinocheta.<br>Cała szóstka kandydatów, których Pinochet umieścił wyżej, musiała zgodnie z regulaminem przejść do rezerwy. Jednym pociągnięciem pióra, czyli &lt;orig&gt;plumonaso&lt;/&gt;, prezydent Frei ściął dowództwo sił lądowych. Pinochet przechodził do rezerwy, a za nim potoczyły się głowy. Decyzję prezydenta (poprzedzoną