je treścią polityczną.<br><br>Warto się przyjrzeć, jak to Berlusconi osiągnął.<br><br>Na krótko przed marcowymi wyborami z ub. roku potentat telewizji, wydawnictw i supermarketów "musiał zejść na arenę polityczną", jak to sam określił, ponieważ "nie było nikogo, kto potrafiłby zagrodzić drogę do władzy komunistom". Nie wiadomo jednak, co bardziej przemawiało do wyobraźni telewidzów-wyborców: argumenty czy obietnice. Miały być zmniejszone podatki, miano stworzyć milion nowych miejsc pracy w kraju prawie 13-procentowego bezrobocia, zapowiadano także zapewnienie Italii należnego jej miejsca i prestiżu wśród wielkich państw. Retoryka Berlusconiego świetnie trafiała do szerokich rzesz wyborców schlebiając ich naturalnej tendencji do myślenia, że tak powiem