mundurze z butami - na żabce, przy długich spodniach (szaserach) - na rapciach. Szable kupowali oficerowie na własny koszt (tak zresztą, jak całe uzbrojenie i wyposażenie).<br>Kawaleryjska kadra oficerska, która służyła w oddziałach liniowych i w szkołach, musiała być wyposażona również w szablę przepisową. Przeznaczona ona była do ćwiczeń szermierczych i na wypadek wojny. Uzyskiwano je (także na koszt własny oficera) przerabiając szable ze stalowymi głowniami o szczególnych walorach techniczno-funkcjonalnych - przeważnie francuskie i rosyjskie (szczególnie poszukiwane były głownie szabel wytwarzanych w Złatouście), ale również polskie z XVIII i XIX w., które oprawiano w przepisowe rękojeści szabli oficerskiej wz. 1921. <br>Dowodem na wprowadzenie