figami, mile ochłodził spieczony język i zaschnięte gardło.<br>Słaba nadzieja zakołatała do serca chłopca.<br>"Może nie tak strasznie będzie na tej służbie rzymskiej, jak opowiadali" - pomyślał.<br>Jakby odgadując jego myśli, vilicus mówił:<br>- Będzie ci dobrze. Pójdziesz na pokoje pańskie. Ad pedes pana, to znaczy, będziesz siadał u stóp pana, aby wypełniać jego rozkazy i bawić go żartami.<br>- Nie umiem żartować - ponuro oświadczył Kalias.<br>- Nauczysz się. Będziesz recytować wiersze, podawać panu i gościom wonną, chłodną wodę do mycia rąk, nalewać puchary wina... Akurat jest miejsce wolne po Filonie... biedny chłopak...<br>Kalias nie śmiał zapytać, dlaczego vilicus współczuł jego poprzednikowi. Bał się natręctwem