swobodę manewru. Wojsk z Iraku nie wycofa - a premier Alawi o to nie poprosi, choć takie prawo mu przysługuje, za to może układać na nowo stosunki z Europą i Narodami Zjednoczonymi. Już nie z musu jak Bush, ale ze szczerej politycznej woli wyjścia z irackiego impasu.<br><br>Europie też zręczniej będzie wyplątać się z absurdalnego zapętlenia na tle Iraku, jeśli prezydentem zostanie Kerry. Ameryce, Europie i ONZ po wygranej Kerry'ego łatwiej będzie skupić się na tym, co najważniejsze - konsolidacji nowego Iraku i uchronieniu go przed chaosem wojny domowej. O to bowiem toczy się teraz gra. Islamscy fanatycy chcą doprowadzić do jej wybuchu. Konflikt