garnków łączonych i tworzących jedną całość, zaopatrzonych w ucho do noszenia.<br> &lt;page nr=258&gt;<br> Toczono zarówno małe, jak i duże miski, w których spożywano posiłki, w specjalnych ucierano mak. Na Podhalu wyrabiano duże miski, zdobione serpentynowym ornamentem, służące dekoracji domu, podobnie jak ozdobne talerze. Tu też wieszano dzbanuszki na kołkach półek. Sprawni garncarze wyrabiali też kropielniczki, nieraz bogato rzeźbione, w których trzymano wodę święcona. Popisywano się formami "mistrzowskimi", świadczącymi o opanowaniu techniki, tworząc zarówno rzeźby sakralne, jak i garnki-rzeźby, uciesznie przedstawiające głowy Żydów, czasem zawieszone na ruchomym trzpieniu. O walorach garnków świadczył sposób ich wyrobu, precyzja kształtu, cienkość skorupy, malatura. Dawni mistrzowie umieli