układu, R jest wektorem, którego długość R równa się odległości jąder, kierunek zaś wyznacza orientację osi cząsteczki w przestrzeni. Łatwo wykazać za pomocą elementarnych przekształceń, że energię kinetyczną jąder, równą <br><gap> można wyrazić za pomocą nowych współrzędnych jako <br><gap><br>Oznaczyliśmy tu przez M całkowitą masę jąder, <br><gap><br>a przez ich masę zredukowaną, <br><gap><br>Pierwszy wyraz we wzorze przedstawia energię kinetyczną ruchu postępowego cząsteczki jako całości (ruchu środka masy), który nie ma wpływu na energię wewnętrzną cząsteczki, nie będziemy się wobec tego dalej nim zajmować. Drugi wyraz obejmuje energię związaną ze zmianą zarówno długości wektora R (oscylacje), jak i jego kierunku (rotacje). Zauważmy natomiast, że energia