z epoki. Mimo tej ochrony wosk pieczęci nie wszędzie się zachował. Zmartwiło mnie to. Bo przecież nie o treść dokumentów, lecz o te pieczęcie mi szło.<br>Przyjrzałem się jednak naprzód samym dokumentom. Miałem oto przed sobą pięć wyroków rotalnych. Dwa dotyczyły anulacji, trzeci dyspensy, czwarty i piąty - beneficjów. Dary były wyraźne: 1330, 1335, 1337 i dwukrotnie 1350. Podpisy audytorów zajmowały sporo miejsca. Zacząłem je zliczać. Na jednym dorachowałem się dwudziestu kilku. Na pozostałych podpisów było mniej. Nigdy jednak mniej niż dwadzieścia. Ustalając to, nie dokonywałem żadnego odkrycia. W literaturze naukowej wiedziało się, że za czasów awiniońskich liczba audytorów, czyli sędziów w